Blog

Naprawa posadzek przemysłowych i podłoży według technologii Weber

Na każdej eksploatowanej posadzce z czasem mogą pojawić się ubytki, pęknięcia, odspojenia, pylenie lub podobne problemy. Aby zapobiec dalszym zniszczeniom, do napraw posadzki należy przystąpić jak najszybciej.

Przy dobieraniu sposobu naprawy istotne jest ustalenie przyczyn powstania uszkodzeń, co pozwala na opracowanie prawidłowej metody ich trwałego usunięcia. Jest to jednak tylko wstępny etap prac. Aby likwidacja wad była skuteczna i trwała, w procesie oceny uszkodzeń należy uwzględniać szereg czynników, takich jak:

  • określenie, czy przyczyna powstania uszkodzeń już ustąpiła, czy też działa nadal
  • ustalenie, czy proces osiadania podłoża lub budynku już się zakończył
  • sprawdzenie, czy powstałe pęknięcie osiągnęło już szerokość graniczną, czy też ma charakter dynamiczny

 

Typy uszkodzeń

 

Wady i uszkodzenia podłoża i posadzek mogą przybierać różne formy. Problemy pojawiające się w procesie użytkowania to m.in.:

  • pęknięcia i zarysowania
  • uszkodzenia miejscowe
  • zawilgocenia i zanieczyszczenia
  • niska wytrzymałość mechaniczna
  • uniesione narożniki płyt posadzki
  • uszkodzone dylatacje
  • pylenie posadzek i nawierzchni
  • uszkodzenia i nierówności na dużych powierzchniach

Wady te mogą występować pojedynczo lub – co jest zjawiskiem dosyć częstym – równocześnie. W takiej sytuacji konieczna jest dokładna inwentaryzacja uszkodzeń wraz z określeniem przyczyny ich powstania. Na tej podstawie dobiera się kompleksowy sposób naprawy. Należy również sprawdzić, czy posadzka lub podłoże w ogóle nadaje się do naprawy.

 

Badanie podłoża – podstawa skutecznej naprawy posadzki

 

Przed przystąpieniem do naprawy podłoża lub posadzki należy sprawdzić nośność i wytrzymałość powierzchni.

Przygotowując podłoże do naprawy, należy w pierwszym etapie dokładnie ostukać młotkiem całą powierzchnię i w ten sposób sprawdzić, czy nie ma odspojeń w głębszych warstwach. Jednym z kluczowych czynników wpływających na jakość i trwałość systemów renowacji jest zapewnienie bardzo dobrej przyczepności do podłoża.

Decydującym parametrem gwarantującym odpowiednią przyczepność warstw naprawczych jest wytrzymałość podłoża na odrywanie. Wartość tego parametru sprawdza się testem pull-off.

W zależności od wybranego sposobu naprawy wytrzymałość na odrywanie powinna wynosić min. 1,0 MPa lub 1,5 MPa. Jeśli wartość parametru jest niższa, można ją podwyższyć, stosując wzmacnianie głęboko penetrującymi żywicami epoksydowymi.

 

Naprawa pęknięć i zarysowań posadzek

 

Wykonywanie nowych warstw podłogowych wymaga, aby podłoże miało odpowiednie parametry wytrzymałościowe oraz było pozbawione rys. Podłoża spękane wymagają naprawy, a sposób renowacji zależy od przyczyny powstania uszkodzeń oraz ich wielkości.

Rodzaje rys i ich naprawa

W przypadku rys przeciążeniowych zazwyczaj konieczne jest wykonanie nowej posadzki o wymaganej nośności lub zmniejszenie obciążeń. Przy rysach skurczowych należy określić ich rozwarcie i liczbę, aby dobrać odpowiednią technologię. W przypadku rys pracujących naprawa polega jedynie na uszczelnieniu materiałem elastycznym.

 

Naprawa pojedynczych pęknięć

 

Przy niewielkich pęknięciach najskuteczniejszą metodą naprawy jest siłowe sklejanie z użyciem konstrukcyjnej żywicy epoksydowej weber.prim 806 oraz łączników falowych ze stali nierdzewnej, które są dostarczane w komplecie z żywicą.

Przygotowanie podłoża

Istniejące pęknięcie należy poszerzyć mechanicznie oraz wykonać nacięcia poprzeczne. Nacięcie powinno być długie na ok. 5 cm z każdej strony pęknięcia i szerokie na ok. 0,5 cm. Skrajne nacięcia wykonujemy w odległości ok. 2–3 cm od końców pęknięcia. Kolejne dwa powinny być zlokalizowane po obu stronach spękania w odległości 2–3 cm od jego początku. Pozostałe nacięcia poprzeczne wykonujemy co ok. 20 cm. Wszystkie bruzdy należy dokładnie odkurzyć, aby usunąć powstały pył.

Aplikacja żywicy

Po przygotowaniu żywicy weber.prim 806 zgodnie z opisem na opakowaniu należy ją wlać w pęknięcie oraz nacięcia, a w bruzdach poprzecznych trzeba umieścić stalowe łączniki. Całość przesypujemy z nadmiarem suchym prażonym piaskiem o uziarnieniu 0,4–0,8 mm. Po związaniu żywicy luźny piasek należy usunąć. Żywica weber.prim 806 jest produktem szybko wiążącym i już po ok. 4 godzinach można przystąpić do dalszych prac związanych z wykonaniem podkładu podłogowego.

Analogicznie można wykonać naprawy, stosując żywicę weber.tec EP 10 lub weber.tec 793 z wykorzystaniem łączników falowych lub prętów stalowych.

 

Naprawa dużych spękań

 

W przypadku spękań o rozwartości większej niż 5 mm, do ich zszywania i stabilizacji należy zastosować pręty stalowe ze stali żebrowanej o średnicy Ø10. Pęknięcia należy oczyścić i poszerzyć do min. 50 mm, nadając im kształt litery V. W poprzek spękań wykonujemy bruzdy co ok. 30 cm. Powinny one mieć przekrój ok. 50 x 50 mm i długość 25 cm z każdej strony pęknięcia.

Bruzdy i pęknięcia należy nasycić wodą do stanu wilgotnego matowego, a następnie ułożyć w nich pręty Ø10 o długości 40 cm. Układa się je i stabilizuje tak, aby zapewnić min. 10 mm wolnej przestrzeni pomiędzy podłożem a spodem prętów.

Do wypełnienia bruzd i pęknięć należy zastosować zaprawę zalewową weber.rep 768. W trakcie aplikacji zaprawy należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne otulenie prętów zbrojeniowych. Dzięki płynnej konsystencji zaprawa nie wymaga zagęszczania.

W przypadku wilgotności podłoża poniżej 4% alternatywnym rozwiązaniem jest zastosowanie zapraw żywicznych. Zaprawę należy przygotować z żywicy epoksydowej weber.tec EP 10 wymieszanej z odpowiednio dobranym suchym kruszywem o uziarnieniu do 4 mm. Pęknięcia poszerzamy oraz wykonujemy bruzdy analogicznie jak powyżej. Następnie bruzdy i pęknięcia należy zagruntować żywicą epoksydową weber.tec EP 10 i ułożyć w nich pręty zbrojeniowe Ø10. Niezwłocznie na mokry grunt nakładamy przygotowaną zaprawę epoksydową, dokładnie zagęszczając ją wokół prętów. Powierzchnię należy wyrównać i wygładzić pacą stalową.

 

Naprawa mocno spękanych podłoży

 

Na niektórych podłożach mogą pojawić się nie tylko pojedyncze pęknięcia, ale i siatki spękań. W tej sytuacji, oprócz klamer i żywicy, warto na całej powierzchni użyć wzmacniającego laminatu epoksydowo-szklanego.

Tak jak przy reperacji pojedynczych pęknięć, tak i w przypadku mocno spękanych podłoży, pierwszym etapem naprawy jest właściwe przygotowanie podłoża. Całą powierzchnię należy oczyścić mechanicznie, np. przez śrutowanie, oraz dokładnie odkurzyć.

 

Gruntowanie podłoża żywicą

 

Oczyszczoną powierzchnię należy zagruntować żywicą epoksydową weber.tec EP 42.

Żywicę należy wylewać na gruntowaną powierzchnię i równomiernie rozprowadzać pacą, a następnie rolować wałkiem z krótkim włosiem w celu usunięcia rozlewisk i kałuż w nierównościach podłoża. Pozostawić do związania.

 

Wykonanie laminatu

 

Na związaną żywicę gruntującą w analogiczny sposób należy nałożyć kolejną warstwę żywicy weber.tec EP 42. Na świeżej żywicy rozkładamy matę z włókna szklanego o gęstości od 100 do 225 g/m² w zależności od stanu podłoża. Następnie należy dokładnie przesycić matę żywicą, stosując użebrowany metalowy wałek do laminowania.

 

Warstwa sczepna

 

W zależności od rodzaju oraz czasu nakładania kolejnych warstw konieczne może okazać się wykonanie warstwy sczepnej. Należy ją zrobić, jeśli kolejnymi warstwami będą powłoki żywiczne wykonywane po przekroczeniu dopuszczalnego okna roboczego lub samopoziomujące zaprawy cementowe weberfloor.

Powierzchnię należy zagruntować żywicą weber.tec EP 10 i gdy jest jeszcze mokra równomiernie posypać suchym prażonym piaskiem kwarcowym o uziarnieniu 0,1–0,5 mm lub 0,4–0,8 mm. Powierzchnia po przesypaniu piaskiem powinna być sucha, bez widocznych plam mokrej żywicy. Po utwardzeniu żywicy, zazwyczaj po 24 godzinach, nadmiar niezwiązanego piasku należy usunąć przez zamiatanie i odkurzenie. Przed wykonaniem samopoziomujących zapraw podłogowych powierzchnię należy dodatkowo jednokrotnie zagruntować preparatem weber.floor 4716 rozcieńczonym wodą w proporcji 1:3 (preparat:woda).

Naprawa miejscowych uszkodzeń posadzek

Uszkodzenia miejscowe powstają na skutek działania czynników zewnętrznych. Może to być upadek ciężkich narzędzi, wadliwy skład mieszanek betonowych (zanieczyszczenie kruszywa lub reakcja alkaiczna) czy niewłaściwy moment wbudowania lub zacierania, co skutkuje odspojeniem posypki od podłoża betonowego.

Płytkie, kilkumilimetrowe ubytki należy uzupełniać materiałami o bardzo wysokich parametrach przyczepności do podłoża. Warunek ten spełniają żywice epoksydowe, a przy zastosowaniu odpowiedniego gruntu można je stosować także na powierzchnie o podwyższonej wilgotności. Żywice należy nakładać na podłoża o wytrzymałości na odrywanie min. 1,5 MPa – w przeciwnym wypadku przyczepność będzie ograniczona, a wykonana naprawa nietrwała.

 

Naprawa płytkich uszkodzeń miejscowych

 

Suche i oczyszczone podłoże należy zagruntować żywicą epoksydową weber.tec EP 10. Wymieszany grunt nanosimy na wypełniane miejsce, nasycając podłoże bez tworzenia kałuż. Po zagruntowaniu powierzchni ubytki należy wypełnić epoksydową zaprawą naprawczą weber.tec FM 93.

Produkt składa się z dwóch komponentów:

  • A – fabrycznie wymieszana żywica z odpowiednio dobranym kruszywem wypełniającym
  • B – utwardzacz

Składniki należy ze sobą wymieszać w proporcji wagowej podanej na opakowaniu.

Zaprawę nanosi się na uszkodzone miejsca kielnią lub pacą stalową, dociskając do podłoża. Przed rozpoczęciem kolejnych prac lub oddaniem powierzchni do eksploatacji zaprawa musi się dobrze utwardzić, co trwa od 1 dnia do 10 dni w zależności od panującej temperatury.

 

Naprawa głębszych uszkodzeń miejscowych

 

W przypadku uszkodzeń o głębokości powyżej 1 cm oprócz epoksydowej zaprawy naprawczej weber.tec FM 93 polecane jest zastosowanie materiałów mineralnych typu PCC. Zaprawy naprawcze PCC bardzo dobrze współpracują z naprawianym podłożem betonowym lub posadzką. Zaprawy dostarczane są w workach do wymieszania z wodą w odpowiednich proporcjach.

Podłoże należy oczyścić i nasycić wodą, unikając powstawania kałuż. Na wilgotne podłoże nakładamy przygotowaną warstwę sczepną weber.rep 751, wcierając ją mocno pędzlem lub szczotką. Jeśli powierzchnia ma być obciążona dynamicznie i poddawana ścieraniu, należy nałożyć jedną z zapraw naprawczych PCC I (przestrzegając zasady nakładania „mokre na mokre”) – weber.rep 752 (w przypadku ubytków od 1 cm do 4 cm) lub weber.rep 753 (w przypadku ubytków od 2 cm do 10 cm).

Zaprawę naprawczą PCC wyrównujemy łatą do wymaganej grubości, a następnie krótko wygładzamy pacą. Nałożoną powłokę należy chronić przed zbyt szybkim wyschnięciem, stosując pielęgnację powierzchniową z preparatów weber.floor HB protect lub weber.floor LIT protect.

 

Wzmacnianie podłoży o niskiej wytrzymałości mechanicznej

 

Podłoża i posadzki o wytrzymałości poniżej 0,2 MPa w teście pull-off praktycznie nie można już skutecznie wzmocnić i należy je wymienić na nowe. Niska wytrzymałość dotyczy także nowych jastrychów cementowych wykonanych w technologii półsuchej – jeśli ich skład został błędnie zaprojektowany lub powierzchnia nie była właściwie pielęgnowana.

 

Wzmocnienie podłoża

 

W przypadku podłoży wymagających dodatkowego wzmocnienia należy stosować głęboko penetrującą żywicę epoksydową weber.tec EP 19.

Żywicę nakładamy na oczyszczone i odkurzone podłoże w kilku warstwach, do pełnego nasycenia. Każdą kolejną warstwę można aplikować dopiero po związaniu wcześniejszej. Po wyschnięciu ostatniej warstwy należy ocenić wytrzymałość podłoża, wykonując test pull-off.

W przypadku wzmacniania jastrychów wykonanych na styropianie, ze względu na zawartość rozpuszczalników w składzie żywicy, aplikację należy wykonać bardzo ostrożnie, dawkując żywicę małymi partiami, aby nie miała kontaktu ze styropianem.

Do finalnego gruntowania pod podkład podłogowy stosujemy żywicę epoksydową weber.tec EP 10. Świeżą żywicę należy równomiernie posypać suchym prażonym piaskiem kwarcowym

o uziarnieniu 0,1–0,5 mm lub 0,4–0,8 mm. Powierzchnia po przesypaniu powinna być sucha, bez widocznych plam mokrej żywicy.

Po utwardzeniu żywicy, zazwyczaj po 24 godzinach, nadmiar niezwiązanego piasku należy usunąć przez zamiatanie i odkurzenie. Przed nakładaniem samopoziomujących zapraw podłogowych weberfloor powierzchnię należy dodatkowo jednokrotnie zagruntować preparatem weber.floor 4716 rozcieńczonym wodą w proporcji 1:3 (preparat:woda).

 

Naprawa uniesionych narożników płyt posadzkowych

 

Zbyt cienka płyta posadzki, nadmiar cementu, zbyt wysoki współczynnik wodno-cementowy w/c, błędnie dobrany stos okruchowy betonu, nadmierne odparowanie wody lub zła pielęgnacja posadzki to przyczyny skurczu i paczenia się płyty posadzki. W efekcie naroża unoszą się, a gdy są obciążone ruchem pojazdów, łamią się, tworząc na powierzchni zarysowanie.

Jeśli narożnik lub krawędź płyty nie są złamane, zalecane jest grawitacyjne wypełnienie pustek pod płytą posadzki. W tym celu należy zastosować drobnoziarnistą zaprawę zalewową weber.rep 767.

Po wymieszaniu z wodą wlewamy zaprawę z jednej strony wypełnianej przestrzeni, aby nie zamykać powietrza pod płytą. Wlewanie zaprawy z większej wysokości wspomaga rozpływ i skuteczność wypełnienia. Należy również zapewnić możliwość swobodnego wypchnięcia powietrza i nadmiaru zaprawy wypełniającej poprzez nawiercenie kilku otworów w płycie.

Po zarysowaniu narożnika płyty pustki pod nim należy wypełnić w podobny sposób zaprawą zalewową weber.rep 767, a następnie zespolić rysy zgodnie z informacjami zawartymi w opisie – „Naprawa pęknięć i zarysowań”.

Jeśli po złamaniu narożnika pęknięcie jest szerokie, a złamany – fragment swobodnie się rusza, należy go usunąć i odtworzyć, stosując zaprawę naprawczą weber.rep 753. Nowo wykonywany

fragment posadzki trzeba zdyblować z istniejącą płytą prętami stalowymi min. Ø10 mm ze stali żebrowanej. Zaprawę nakładamy zgodnie z zaleceniami podanymi w opisie – „Usuwanie uszkodzeń miejscowych”.

 

Naprawa uszkodzonych dylatacji

 

Szczeliny dylatacyjne często są pierwszym elementem posadzek, który ulega uszkodzeniom. Szybka degradacja jest wynikiem zbyt dużej szerokości nacięć, braku sfazowania i zabezpieczenia krawędzi lub błędów w wypełnieniu.

Naprawa dylatacji posadzek przemysłowych może przyjmować różne formy, a ich wybór zależy od stopnia zniszczenia. Nie zawsze konieczne jest usuwanie betonu na całej grubości posadzki, część napraw wymaga mniejszej ingerencji.

Przeprowadzenie napraw dylatacji w odpowiednim momencie, tj. wtedy gdy problem zostanie zidentyfikowany, jest kluczowe. Brak napraw będzie prowadzić do degradacji posadzki, co może uniemożliwić dalszą jej eksploatację lub powodować uszkodzenia przejeżdżających pojazdów.

 

Wykruszenia krawędzi dylatacji

 

Ubytki w krawędziach dylatacji można skutecznie zlikwidować z użyciem pakietu systemowego: gruntu epoksydowego weber.tec EP 10, epoksydowej zaprawy naprawczej weber.tec FM 93 i poliuretanowej masy dylatacyjnej weber.tec PU K 25.

Po obu stronach uszkodzonej dylatacji należy naciąć posadzkę piłą do betonu na pełną głębokość uszkodzenia. Wszystkie luźne fragmenty usuwamy, a całą powierzchnię dokładnie odkurzamy.

Suche i oczyszczone podłoże należy zagruntować żywicą epoksydową weber.tec EP 10, którą nanosi się pędzlem, nasycając podłoże bez tworzenia kałuż. Zaprawę naprawczą weber.tec FM 93 przygotowujemy do użycia poprzez wymieszanie dwóch komponentów A i B. Komponent A jest fabrycznie wymieszany z kruszywem wypełniającym.

Zaprawę należy nanosić na zagruntowane miejsce kielnią lub pacą stalową, dociskając do podłoża. Prace wykonujemy metodą „mokre na mokre”. Narzędzia można zwilżać wodą, co ułatwia rozprowadzanie i wygładzanie. Trzeba jednak uważać, aby wody nie wprowadzać do środka zaprawy, a stosować jedynie powierzchniowo. Po związaniu należy odtworzyć nacięcie dylatacyjne na wymaganą grubość, sfazować krawędzie pod kątem 30–45° i po całkowitym wyschnięciu zaprawy epoksydowej wypełnić je odpowiednim sznurem dylatacyjnym oraz masą poliuretanową weber.tec PU K 25.

 

Naprawa dylatacji z zastosowaniem profili

 

Przy mocno eksploatowanych posadzkach do napraw dylatacji stosuje się profile dylatacyjne, które przenoszą obciążenia dynamiczne skuteczniej niż szczelina nacinana i wypełniona masą poliuretanową.

Wzdłuż naprawianej dylatacji należy usunąć zniszczony beton na szerokość min. 150 mm oraz głębokość min. 40 mm. Jeśli zniszczenia są bardziej rozległe, usuwamy cały uszkodzony beton. Powierzchnię dokładnie odkurzamy. W odsłoniętej szczelinie dylatacyjnej należy ustawić naprawczy profil dylatacyjny o odpowiedniej wysokości, poziomując i stabilizując jego położenie zgodnie z zaleceniami producenta.

Następnie wykucie należy nasycić wodą do stanu wilgotnego matowego i wypełnić odpowiednią zaprawą zalewową, dobieraną w zależności od grubości warstwy. W przypadku warstw do 120 mm stosujemy zaprawę weber.rep 768, a jeśli warstwy mają grubość 120–160 mm, powinna to być zaprawa weber.rep 769. Dzięki płynnej konsystencji zaprawy nie wymagają zagęszczania mechanicznego.

Gotową zaprawę zalewową wylewamy w wykucie, zwracając uwagę na to, by dokładnie otoczyć profil dylatacyjny. Należy też pamiętać o pozostawieniu ok. 10 mm wolnej przestrzeni pomiędzy wierzchem zaprawy a wierzchem posadzki na docelową posadzkę przemysłową. Tak przygotowaną powierzchnię pozostawiamy do związania i wyschnięcia na min. 24 godziny.

Po wyschnięciu powierzchnię zaprawy zalewowej gruntuje się dwukrotnie preparatem weber.floor 4716 rozcieńczonym wodą w proporcjach: pierwsze gruntowanie 1:10 (preparat:woda), drugie gruntowanie 1:3 (preparat:woda).

Po wyschnięciu gruntu należy wykonać docelową warstwę z samopoziomującej posadzki przemysłowej weber.floor 4610 Industry Top do poziomu istniejącej posadzki.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *