Materiały stosowane do wykonania wtórnej izolacji poziomej w murze (tzw. przepony poziomej) metodą:

  • iniekcji bezciśnieniowej - w postaci gotowego do użycia kremu
  • iniekcji niskociśnieniowej lub grawitacyjnej - preparaty płynne
Czytaj więcej

Jak dobrać metodę wykonania wtórnej izolacji poziomej w murze (tzw. przepony poziomej) – iniekcji zapobiegającej kapilarnemu podciąganiu wilgoci ?

W większości przypadków każda z metod jest tak samo skuteczna. Są pewne uwarunkowania ograniczające stosowanie danej technologii np. grubość i stopień zawilgocenia muru, które są określone w kartach technicznych każdego produktu.

Na rynku jako pierwsze do wykonywania iniekcji w murach pojawiły się preparaty płynne (gotowe do użycia lub w postaci koncentratu do rozcieńczania wodą), które można aplikować metodami niskociśnieniową (wysokość ciśnienia zazwyczaj wynosi 5 – 10 bar) lub grawitacyjną. W każdym przypadku po wykonaniu iniekcji wymagane jest wypełnienie otworów po wykonaniu iniekcji. Ze względu na konsystencję preparatu stosowanego do iniekcji (płyn) problemem są pustki w murach, które powodują niekontrolowane zwiększenie zużycia materiału.

Odpowiedzią na ten mankament jest iniekcja zapobiegająca kapilarnemu podciąganiu wilgoci przy użyciu kremów iniekcyjnych, która jest wykonywana metodą bezciśnieniową. Dodatkową korzyścią tej metody jest fakt, że otwory iniekcyjne wiercone są o mniejszej średnicy i w spoinie muru. Zabieg ten wymaga znacznie mniej nakładów i jest dużo łatwiejszy. Otwory po iniekcji ze względu na mniejszą średnicę nie stanowią osłabienia nośności muru i nie wymagają całkowitego wypełnienia po wykonaniu iniekcji. Wystarczy je powierzchownie zaszpachlować.

W przypadku wykonywania iniekcji metodą ciśnieniową otwory o średnicy dopasowanej do stosowanych pakerów (najczęściej 16-18 mm) należy wywiercić poziomo lub pod niewielkim kątem w odstępie osiowym od 10 do 12 cm. Pomiędzy końcem otworu a licem ściany powinna pozostać odległość 5-8 cm. Mogą one być wykonywane w spoinie poziomej lub w cegle. Iniekcję można wykonać, jako jedno- lub dwurzędową, w tym drugim przypadku drugi rząd należy wykonać 8 cm powyżej pierwszego a nawierty przesunąć w poziomie o połowę odległości miedzy otworami. Wywiercone otwory oczyścić przez odessanie lub przedmuchać czystym powietrzem pod ciśnieniem. Następnie w otworach wiertniczych osadza się pakery. Preparaty iniekcyjne należy wprowadzać w mur w sposób ciągły przy użyciu pompy. Ciśnienie nie powinno być większe niż 10 bar i nie powinno powodować uszkodzenia struktury muru. Po zakończeniu procesu wysycania otwory wypełnić przy użyciu systemowych zapraw . Wykonanie wtórnej izolacji poziomej jest jednym z etapów prac renowacyjnych.

Zasady wykonywania iniekcji metodą grawitacyjną.

W przypadku wykonywania iniekcji metodą grawitacyjną otwory o średnicy 25-30 mm należy wywiercić w odstępie osiowym od 10 do 12 cm i pod kątem od 25o do 45°. Pomiędzy końcem otworu a licem ściany (w poziomie) powinna pozostać odległość 5-8 cm. Otwór musi przecinać przynajmniej jedną spoinę wsporczą (poziomą). Iniekcję można wykonać, jako jedno- lub dwurzędową, w tym drugim przypadku drugi rząd należy wykonać 8 cm powyżej pierwszego a nawierty przesunąć w poziomie o połowę odległości miedzy otworami. Wywiercone otwory oczyścić przez odessanie lub przedmuchać czystym powietrzem pod ciśnieniem. Preparaty iniekcyjne należy wprowadzać w sposób ciągły np. za pomocą lejków do pełnego wysycenia strefy iniekcji (czas wysycania nie powinien być krótszy niż 24 godziny Po zakończeniu procesu wysycania otwory wypełnić przy użyciu systemowych zapraw . Wykonanie wtórnej izolacji poziomej jest jednym z etapów prac renowacyjnych.

Zasady wykonywania iniekcji metodą bezciśnieniową – przy użyciu kremów iniekcyjnych.

W przypadku wykonywania iniekcji z zastosowaniem kremów iniekcyjnych otwory o średnicy 12 mm należy wywiercić w odstępie osiowym co 12 cm, tak aby odległość między końcem nawiertu a licem ściany wynosiła 5 cm. Otwory zazwyczaj wierci się poziomo w spoinie wsporczej, aczkolwiek możliwe jest wykonanie nawiertów pod kątem do 450. W takiej sytuacji należy zadbać, aby otwór przecinał przynajmniej jedną spoinę wsporczą (poziomą). Przy wykonywaniu iniekcji w narożnikach ścian zaleca się wykonanie iniekcji dwustronnej (jeżeli jest taka możliwość). Przy wykonywaniu iniekcji w murach mocno zawilgoconych (stopień przesiąknięcia wilgocią > 75%) zaleca się wykonać iniekcję dwurzędową. Otwory należy wówczas wiercić z przesunięciem o połowę ich osiowego rozstawu, a odległość między rzędami nawiertów nie może przekraczać 8 cm. Otwory, po ich wywierceniu oczyścić przez odessanie lub przedmuchanie czystym powietrzem pod ciśnieniem. W przypadku iniekcji dwurzędowej, aplikację zaczynać od dolnego rzędu. Otwory należy napełniać kremem iniekcyjnym w kierunku od końca nawiertu. Po zakończeniu procesu wysycania otwory zasklepić (zaszpachlować) przy użyciu systemowych zapraw . Wykonanie wtórnej izolacji poziomej jest jednym z etapów prac renowacyjnych.

Wyświetlanie 1–12 z 15 wyników